در اواخر سال ۲۰۲۱، دو DAO در حوزه دیفای – پروتکل فی و راری کپیتال – به یک ادغام تحولگرا دست زدند. ایده ساده بود: فی، با استیبلکوین الگوریتمی خود، با راری که پیشرو در استخرهای وامدهی بدون مجوز بود، همکاری کند تا یک نیروی قوی دیفای تحت حاکمیت یک DAO واحد ایجاد کنند. جوامع آنها با حمایت گستردهای این ادغام را تأیید کردند و در ماه دسامبر، Tribe DAO متولد شد.
نه ماه بعد، پایان یافت.
فروپاشی فی-راری شوک بزرگی به اکوسیستم وارد کرد، اما این تنها M&A DAO در سال ۲۰۲۱ نبود. Gnosis و xDAI (یک موفقیت نسبی)، Aragon و Vocdoni (یک شکست متوسط)، Yearn و Cream/Sushi/Pickle (به سختی قابل تشخیص) همگی به یکدیگر پیوستند. از سال ۲۰۲۰، بیش از ۶۵ معامله توسط DAOها برای گسترش، ادغام یا انسجام انجام شده است. امروز، وضعیت M&A DAO از همیشه پرشورتر است.
معمولاً M&A سنتی دارای کتابهای راهنمای روشنی است. هیئتهای مدیره شرکتها مذاکرات را انجام میدهند، بانکهای سرمایهگذاری ساختار تأمین مالی را تدوین میکنند و تیمهای حقوقی از رعایت قوانین اطمینان حاصل میکنند. اما DAOها در آبهای ناشناخته فعالیت میکنند. حاکمیت در این حوزه پرهرجومرج است. هیچ مدیرعاملی وجود ندارد که تأیید نهایی را بدهد و دارندگان توکنها رأی میدهند، اغلب با نتایج غیرقابل پیشبینی. یا بعد از وقوع معامله از آن مطلع میشوند، همانطور که در جامعه Aragon رخ داد.
همانطور که در نوشتن گزارش وضعیت M&A DAO کشف کردیم: ارزیابیها مبهم هستند، زیرا نوسانات شدید توکنهای DAO باعث میشود قیمتگذاری خریدها دشوار شود و انتظارات دارندگان توکن را برآورده کند، همانطور که در فی-راری و Gnosis-xDAI دیده شد. مقررات یک میدان مین است. فقدان استانداردهایی برای تراکنشهای قانونی DAO مانع از اجرای توافقات بالقوه ارزشمند میشود.
در عوض، DAOها به سمت مهاجرت توکنها و قراردادهای تعویض به عنوان راهحلهایی برای عدم قطعیتهای نظارتی حرکت کردهاند. نگرانیهای امنیتی همچنان برای DAOها چالشبرانگیز است، زیرا هکها میتوانند طی یک شب میلیاردها ارزش را از بین ببرند. از دارندگان توکن فی بپرسید که مجبور به پوشش ۸۰ میلیون دلار در حمله راری شدند.
و گاهی اوقات “ادغامها” اصلاً ادغام نیستند: ادغامهای اعلام شده Yearn Finance با Yearn، PIckle، Cream، SushiSwap و Akropolis واقعاً مجموعهای از همکاریهای سست بود که سردرگمی قابل توجهی در مورد حاکمیت و مسئولیتها ایجاد کرد.
با همه این گفتهها، ما معتقدیم که M&A میتواند یک ابرقدرت DAO باشد. یعنی، DAOها میتوانند M&Aها را به صورت کارآمدتر اجرا کرده و همافزاییهای بیشتری نسبت به هر سازمان سنتی شناسایی کنند. تصور کنید قراردادهای تعویض و خرید استاندارد، پلتفرمهایی برای کشف M&A یا کنگلومراهای پروتکل که اکوسیستمهای زنجیرهای یکپارچهتر و غنیتری ایجاد میکنند.
با وجود چالشها، M&A DAO برای ماندن است. اگر چیزی باشد، پیچیدگی فزاینده اکوسیستمهای وب۳، انسجام را اجتنابناپذیر میکند. اما برای اینکه معاملات آینده موفق شود، DAOها باید نحوه برخورد با M&A را بازبینی کنند. هماهنگی بهتر در حاکمیت بسیار مهم است زیرا DAOها به چارچوبهای ساختاریافتهای برای همسویی انگیزههای ذینفعان نیاز دارند و باید از نزاعهای داخلی که به فی-راری پایان داد، اجتناب کنند.
ارزیابیهای دقیقتری لازم است، زیرا تعویض توکن با خرید نقدی یکسان نیست؛ مدلهای ارزیابی باید نقدینگی توکن، قدرت حاکمیت و پتانسیل درآمدزایی آینده را در نظر بگیرند. امنیت باید اولویت اول باشد، با بازرسیهای دقیق قراردادهای هوشمند و آزمونهای فشار برای جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده فاجعهبار. و DAOها باید با این دینامیکهای پیچیده درگیر شوند و از دستکم گرفتن آنها خودداری کنند – و در زیرساختها و همکاریها برای اجرای آنها سرمایهگذاری کنند.
اگر DAOها بتوانند از این تجربیات اولیه یاد بگیرند، M&A میتواند به ابزاری حیاتی برای ساختن سازمانهای غیرمتمرکز پایدار و قابل مقیاس تبدیل شود.
اما هنوز به آنجا نرسیدهایم. ادغام DAOها فقط در مورد جمع کردن دو خزانه نیست. این در مورد یکپارچهسازی جوامع، ساختارهای حاکمیتی و سیستمهای فنی به طریقی است که ارزش این سازمانها را تقویت کند، نه تضعیف.
گزارش کامل وضعیت M&A DAO (فوریه ۲۰۲۵) توسط DAOstar، Areta و دانشگاه Emory اینجا موجود است.