داده‌ها عنصر اساسی یک بازار کارآمد هستند. اگر کارایی بازار به میزان انعکاس قیمت‌ها از تمام اطلاعات موجود بستگی دارد، داشتن اطلاعات با کیفیت بسیار مهم است. برای دستیابی به اطلاعات، به داده نیاز دارید. بازارهای مالی سنتی غنی از داده هستند و دارای سطوح بالایی از استانداردسازی و دسترسی می‌باشند که به شرکت‌کنندگان در بازار راه‌های فراوانی برای تحلیل ارائه می‌دهند. بازارهای دارایی دیجیتال نیز پر از داده هستند، اما این داده‌ها ساختار کمتری دارند و استانداردسازی کمی دارند که بسیاری از جنبه‌های تحلیل بنیادی و کمی را پیچیده می‌کند.
این نکته تا حدی طنزآمیز است که داده‌ها برای دارایی‌های دیجیتال یک نقطه چالش‌برانگیز هستند، زیرا یکی از جنبه‌های بسیار تحسین‌شده بلاکچین‌های عمومی شفافیت آن‌هاست. تراکنش‌ها و داده‌ها در بلاکچین اساساً بلافاصله برای هر کسی که به سیستم دسترسی دارد، در دسترس هستند. اما شفافیت به معنای دسترسی نیست و به‌ویژه به معنای قابلیت استفاده نیست. بدون اولویت‌بندی دسترسی، انتشار و زمینه، انبوهی از داده‌های خام بلاکچین به‌طور خودکار کارایی بازار کریپتو را بهبود نمی‌بخشد. و در حالی که پیچیدگی داده‌های بلاکچین ممکن است برای تحلیل‌گران ماهر ایجاد فرصت کند، نبود داده‌های منسجم احتمالاً به نوسانات کمک می‌کند و سرمایه‌گذاری نهادی را باز می‌دارد.
تا کنون، وضعیت نسبتاً ناهماهنگ داده‌های بلاکچین مشکلی ایجاد نکرده است، زیرا بازاری که تحت سلطه جریان‌های خرده‌فروشی است. اما اگر بازار بخواهد نهادی شود (یعنی مشارکت تخصیص‌دهندگان جدی مانند صندوق‌های بازنشستگی، موقوفات و بیمه‌ها را جلب کند)، باید تکامل یابد.
برای بهبود، فضای دارایی دیجیتال می‌تواند از رویکردهای بازار سنتی بیاموزد. انتظار می‌رود که توکن‌ها به‌طور هم‌راستا با موفقیت پروژه ارزش کسب کنند. بنابراین، شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) باید به‌راحتی در دسترس باشند و مانند صفحات “روابط سرمایه‌گذار” برای دارندگان توکن عمل کنند. انتظار نمی‌رود که پروژه‌های نوپای کریپتو اطلاعاتی مانند شرکت‌های عمومی افشا کنند، اما گام‌های میانی می‌تواند وضعیت را بهبود بخشد.
به‌عنوان مثال، داده‌هایی وجود دارد که می‌تواند برای تقریباً همه پروژه‌ها مرتبط باشد تا افشا کنند، از جمله: برنامه‌های عرضه (با جزئیات مکانیزم‌های تورم و سوزاندن، و همچنین بازگشایی‌ها)، کارمزدها، کاربران فعال و تراکنش‌های روزانه. به‌طور طبیعی، پروژه‌ها همه شاخص‌های یکسانی نخواهند داشت — به‌عنوان مثال، KPIها برای یک پلتفرم قرارداد هوشمند با آن‌هایی که برای یک برنامه یا پروتکل DeFi هستند متفاوت خواهد بود. پلتفرم‌های قرارداد هوشمند ممکن است بخواهند نشان دهند که چند برنامه در اکوسیستم مستقر شده‌اند. پروتکل‌های DeFi ممکن است بخواهند TVL یا حجم‌ها را نمایش دهند. صرف‌نظر از کاربرد، هر پروژه باید تلاش کند تا هر چه بیشتر داده‌ها را افشا کند.
به‌طور حیاتی، این داده‌ها باید دارای تعاریف و روش‌شناسی‌های دقیق باشند، همراه با کد قابل بازتولید برای چگونگی استخراج اطلاعات از بلاکچین. همچنین باید با تاریخچه‌های کامل در طول زمان در دسترس باشد و به‌راحتی قابل دانلود یا دسترسی از طریق APIها باشد.
تلاش‌های پروژه‌ها برای انتشار سیستماتیک اطلاعات کلیدی باید عدم قطعیت (و در نتیجه نوسانات) را کاهش دهد و به جریان سرمایه به فضای کریپتو کمک کند. سرمایه‌گذاران باید این سطح از شفافیت را انتظار داشته باشند و پروژه‌هایی را که اولویت به نمایش گذاشتن KPIها می‌دهند، پاداش دهند، در حالی که برای بهبود در شرکت‌های پورتفولیو که این کار را نمی‌کنند، فشار بیاورند.
لری فینک، مدیرعامل بلک‌راک، در یک تماس درآمدی اخیر اشاره کرد که شفافیت و تحلیل‌های بیشتر می‌تواند سرمایه‌گذاری در دارایی‌های دیجیتال را گسترش دهد، مشابه تکامل بازارهایی مانند وام‌های مسکن و اوراق قرضه با بازده بالا. در حال حاضر بازیگران قوی مانند آرتمیس وجود دارند که داده‌ها و تحلیل‌های بلاکچین را ارائه می‌دهند و استانداردهایی برای مالی دیجیتال تعیین می‌کنند. چنین ارائه‌دهندگانی ضروری خواهند بود، همان‌طور که پلتفرم‌هایی مانند بلومبرگ و S&P’s Capital IQ در بازارهای سنتی هستند. با این حال، هر پروژه‌ای که دارایی‌های دیجیتال می‌سازد باید سهم خود را در افزایش دسترسی به داده‌ها برای سرمایه‌گذاران انجام دهد. با بلوغ بازار کریپتو در شفافیت و تحلیل‌ها، همان‌طور که بسیاری از بازارهای نوظهور قبل از آن انجام دادند، دامنه سرمایه‌گذاری در این فضا باید به‌طور قابل‌توجهی گسترش یابد.
